Εξεταστική και τα κεφάλια μέσα..

Βγαίνω από το σπίτι για να παω στη σχολή και πίσω... Η ζέστη κάνει το μαρτύριο εντονότερο.. Να δω που θα μας βγάλει αυτή η κατάσταση.. Αντε και με την ευχή μας παιδιά...

Vs

Μετά και το τριήμερο που πέρασε δε δυσκολεύτηκα να βρω ποια ιστορία θα σας διηγηθώ.

Ηταν μια παρέα 5-6 άτομα που είχαν ανοίξει ένα μπουκάλι στη μπάρα, γιατί κάτι γιόρταζαν. Αφου λοιπόν έχει περάσει λίγη ώρα μπαίνει στο μαγαζί μια παρέα 3 γυναίκες. Ντυμένες βαμένες χτενισμένες - κουκλες. Κάθονται λίγο παραπέρα από τους φίλους μας.

Οι τυπάδες είναι 26-29 χρονώ και φανατικοί του WoW...

Τη συνέχεια την καταλαβαίνετε... Αρχίζουν να μιλάνε ασταμάτητα για το παιχνίδι τους ... Με πολύ πάθος να αφηγούνται ο ένας στον άλλο τις περιπέτειές τους... Να μιλάνε μια γλώσσα παρόμοια με την ελληνική αλλά ακαταλαβήστικη στο ευρύ κοινό..χιλεράς, ρογκάς, παπάς(!), σπαμάρω και κάτι άλλα τέτοια...

Σε μια στιγμή μάλιστα φώναξε κάποιος από αυτούς αρκετά πιο δυνατά σε έναν άλλο επειδή δεν τον χιλαρε όταν έπρεπε....

Παράλληλα οι κοπέλες να χασκογελάνε να μιλάνε μεταξύ τους να καπνίζουν και που και που να πετάνε και μερικές τσαχπίνικες ματιές προς τους άλλους.

Πέρασε αρκετή ώρα αλλά οι τυπάδες δεν είχαν καταλάβει γρι... Οι κοπέλες πλέον κοίταγαν πιο έντονα χαϊδευαν τα μαλλάκια τους, γελάκια και πήγαινε-έλα στην τουαλέτα...

Μην σας κουράζω οι κοπέλες φύγανε και όταν έφευγαν και τα παλικάρια μας τους λέω: "Ρε τις γκόμενες τις είδατε?? Αυτές ψήνανε φάση!" Απάντηση :"Τις ποιές???"

Τα παιδια είναι θαμώνες και το ξέρω είναι μπακούρια.. Δε ξέρω που ακριβώς θέλω να καταλήξω αλλά πάντως σίγουρα κάτι δε πάει καλά....

Mastercard....

......................Αξία ανεκτίμητη!


Λοιπόν την Κυριακή που μας πέρασε ήρθαν από το μαγαζί 4 αντρες ηλικίας 25-30, υπολογίζω. Έκατσαν στη μπάρα, έφαγαν, ήπιαν και συνέχισαν να πίνουνε.

Το μπαρ είχε αδειάσει από νωρίς και είχαν μείνει μόνοι τους. Μη έχοντας τι άλλο να κάνω παρακολουθούσα διακριτικά και από απόσταση τη κουβέντα τους που σύντομα εξελίχθηκε σε τσακωμό..

Είχαν στα σκαριά να ανοίξουν το δικό τους μπαρ σε ένα νησί. Κάθενας από αυτούς είχε και άλλο ρόλο και συνεισφορά στο όλον εγχείρημα.

Ο ένας είχε την κύρια ευθύνη (αν κάτι πήγαινε στραβά θα έμπαινε φυλακή -είχε ξαναπάει-), ο άλλος έβαζε τα περισσότερα λεφτά, ο άλλος έβαζε το μερίδιό του σε είδος (τηλεοράσεις καναπέδες κλπ) και ο τελευταίος λοιπόν ήταν ο κολλητός του πρώτου (αυτού που πιθανόν να μπει φυλακη σε λίγο καιρό). Ο τελευταίος ή αλλιώς "ο χοντρός", όπως τον φωνάζαν ήθελε να συμμετάσχει αγοράζοντας και αυτός ένα μερίδιο.

Όμως δεν συμφωνούσαν για το μέγεθος του μερίδιο με τον πρώτο. Το αποτέλεσμα... Πέρα από τις "ψιλές" που έπεσαν, το σημαντικότερο: 2 αδελφικοί φίλοι χώρισαν.

Εγώ αυτό που κατάλαβα.. Ανάμεσα σε φιλίες δεν υπάρχει χώρος για μοιρασιές σε λεφτά. Μου φάνηκε αρκετά σημαντικό αυτό ώστε να μοιραστώ την εξής πεποίθησή μου: πέρα από την οικογένειά μας και έπειτα τους φιλους μας, όλα τα υπόλοιπα είναι υποδυέστερης αξίας..

Η εξίσωσή μας για σήμερα είναι ο υπότιτλός μας:

φιλία = mastercard = αξία ανεκτίμητη

Για αρχή....

Εδώ είναι το μέρος που σας περιγράφω... http://www.rockwood.gr/ . Εδώ συμβαίνουν αρκετά γεγονότα ώστε να γεμίσω σιγά-σιγά το blog μου με διάφορες ιστορίες.. Όμως!!

To blog δεν έχει πάρει ακόμα την τελική του μορφή, οπότε μέχρι τότε μπορείτε να ποστάρετε τις ιδέες σας τις ερωτήσεις σας και οτιδήποτε άλλο θέλετε να συζητήσετε εδώ!!